Nieuwe wisselexposities Museum Soest

Jan Zacharias Vossenberg
Jan is geboren in 1956 te Vlissingen is een autodidact olieverf-schilder. Vanaf zijn jeugd was hij reeds geïnteresseerd in tekenen en schilderen. Iedere dag werd er wel een schetsje gemaakt op de krant of met krijt op de stoep. Waar die interesse vandaan kwam weet Jan niet. In de familie was er niemand die schilderde of tekende, met uitzondering van zijn vader die na zijn pensionering met verf aan de gang ging. Hij kreeg toen zo’n ‘iedereen kan schilderen met Ravensburg’ doos van cadeau. Daarna was het hek van de dam. Jan bracht zijn jeugdjaren door in het prachtige pittoreske Amersfoort waar hij op slechts 50 meter van de schilderachtige Koppelpoort naar de lagere school ging. Vanuit de schoolbank (nog met een echte inktpot) had hij permanent zicht op de Koppelpoort en directe omgeving. Opletten in de klas was er niet echt bij, want hij droomde liever weg in hetgeen er buiten gebeurde en waar hij dan thuis weer tekeningen van maakte.

Op de middelbare school ging het in eerste instantie moeizaam, maar kwam toch met een goed diploma van school. Het lag voor de hand dat Zach naar de nabij gelegen kunstacademie Middelo zou gaan, maar daar wilden zijn ouders niets van horen. Zoek maar een goede baan voor het leven werd er in die tijd gezegd, met kunst is geen droog brood te verdienen. Hadden ze achteraf ook wel gelijk in! De afgelopen 25 jaar werden er vele masterclasses gevolgd bij ondermeer, Jim Harris, Ernst Voss, Roos Schuring, Mitzy Renooy en Peter Klashorst.

De impressionist schildert met snelle directe toets voornamelijk stadsgezichten, strandgezichten, landschappen en koeien, waarbij slechts tussen de 5 en max 8 kleuren worden gebruikt. Grote voorbeelden zijn de schilders van de Haagse en Amsterdamse School, waar Isaac Israëls, G.H. Breitner en Willem Roelofs favoriet zijn.

Facebook: Jan Zacharias. Voor vragen mail of bel: zachart2011@gmail.com of tel: 0681811271.

Ferdi Vermeijs, 2000
Ferdi is van jongs af aan al bezig met tekenen. Ongeveer 5 jaar terug is hij meer gaan schilderen. Hij heeft o.a. les gehad van Drago Pecenica en Mint Faas en heeft verschillende dingen van hun geleerd. In de loop van de tijd heeft hij zijn eigen techniek ontwikkeld, waarbij Ferdie aquarelpotloden mengt met acrylverf en de aquarelpotloden ook gebruikt als een soort paletmes en kwast. Hij laat zich onder andere inspireren door landschapskunst, de natuur om hem heen, zijn gemoedstoestand en muziek. Als hij vol zit van een bepaalde emotie, werkt hij meer out of de box, abstract, of in de vorm van een verhaal.

Sinds 2018 tekent en schildert hij bij Pastorie de Elleboog in Amersfoort, een aterlier voor outsider art, en krijgt daar ondersteuning waar nodig. Het is een gevarieerde groep. Iedereen doet het op zijn niveau en ze delen de passie voor creativiteit, tekenen en schilderen. Naast het werk in Pastorie de Elleboog, schildert hij digitaal bij Meewerken in Soest, een ontwikkelingsplek voor mensen met een vorm van ASS. Ferdi heeft ook een vorm van autisme en ontwikkel zich op zijn eigen manier en tempo.

Je kan Ferdi volgen op Instagram @ferditastic.art

“Wat in u woont gij anderen toont”
Zo opende Harry de Wolff, galeriehouder van kunstzaal “De Drie ringen” in het Anna Paulownahuis te Soest, destijds de expositie van de Soester kunstschilder Lambertus van de Kooij. Mooier kan Lambertus van de Kooij als kunstenaar eigenlijk niet worden getypeerd. Een man met een rijk gevoelsleven en diepgaande gedachten waar hij uiting aan gaf in zijn schilderijen. “Wat in u woont gij anderen toont”.

Lambertus van de Kooij, een man met twee levens.
Lambertus van de Kooij is geboren en getogen in Soest. Na de oorlog startte hij als gediplomeerd schilder een eigen schildersbedrijf en bood zich aan als huis-, reclame- en decorschilder. Een ambachtsman pur sang. In de avonduren echter was hij veelal in zijn atelier te vinden. Hij legde daar de basis voor, wat hij later zou noemen, “materieschilderijen”. Een door hem bedachte kunstvorm waarbij hij in zijn schilderijen objecten verwerkte en de olieverf vermengde met zilverzand om het effect te versterken. Zo creëerde hij driedimensionale kunstwerken. Toen hij op latere leeftijd stopte met zijn schildersbedrijf kreeg hij meer tijd om zich hieraan te wijden als startsein voor een leven met een meer artistieke invulling. Zijn werk raakte in een stroomversnelling.

Ook maakte hij vele reizen en gaf zijn ogen de kost. Hij observeerde de omgeving en de mensen heel goed wat hem op nieuwe ideeën bracht. Zoals hij het zelf verwoordde:
“Voor ik een streek op het doek zet denk ik veel en lang na. Dat vergt veel kijken, veel lezen en veel reizen.“ Zijn werken beleven niet onopgemerkt en zodoende kreeg hij een wekelijkse column in de Soester Courant onder de titel “Goed gezien in woord en beeld” wat later uitmondde in de serie “Pluk de dag”. Hierin stelde hij telkens een schilderij centraal en voorzag deze van een bijpassend gedicht als poëtisch getinte toelichting.

Ook raakte hij gaandeweg gefascineerd door Ikonen en bestudeerde de achtergronden en betekenis van deze kunstvorm. Ook de unieke schildertechnieken, het werken met bladgoud en gebruikte materialen boeide hem en hij legde zich dan ook toe op het schilderen van ikonen. Zelfs de originele houtsoorten, veelal mahonie, waarop de ikonen worden geschilderd werden zorgvuldig geselecteerd en geprepareerd. Later begon hij in opdracht van de Heilige familie, de r.k. kerk in Soest-Zuid, aan het schilderen van de Kruisweg van Christus. Veertien grote allegorieën. Zijn “piece de resistance”.
Zo groeide Lambertus van de Kooij uit tot een bekende Soester kunstschilder.

Lambertus van de Kooij overleed in 2005 en veel schilderijen van zijn hand zijn geschonken aan Museum oud Soest. Hoe bijzonder is het dat 19 jaar na zijn overlijden er toch weer een expositie wordt georganiseerd waarin onder andere zijn schilderijen en ikonen centraal staan. Hij schilderde vooral voor zichzelf en genoot van het creëren. Echter wanneer een ander er door werd geboeid, misschien zelfs wel eens ontroerd, dan vond hij dat toch mooi meegenomen.

Hij heeft vele malen in Soest geëxposeerd maar misschien is deze expositie wel de meest bijzondere. Een eresaluut aan zijn gehele oeuvre.