Het Zeisterbos voelt voor mij vertrouwd. Een aantal van mijn mooiste jeugdherinneringen liggen hier. Mijn opa en oma, echte natuurliefhebbers, namen me graag mee naar De Boswerf. Om daarna lekker samen te speuren naar paddenstoelen en vogels. Dit was ook dé plek om kastanjes en herfstbladeren te verzamelen voor onze herfsttafel thuis.
Nu wandel ik hier graag met mijn hond Kaya, die in het bos lekker los mag lopen. Het mooie van het Zeisterbos vind ik dat het elke keer weer net anders aanvoelt. Oude bomen, kronkelende paden, het hertenkamp, en ineens dat stukje Klein Zwitserland met het chalet boven op de heuvel.
Dus mijn tip: Ga dwalen door het Zeisterbos, met of zonder hond, en laat je verrassen.