Café Vink

Mannen 
Sinds 1813 worden gasten hartelijk welkom geheten bij 8 generaties Café Vink. Wist je dat tot 1960 alleen mannelijke bezoekers naar het café gingen? Ook was er vroeger een rangorde in het café. Dorpelingen zaten aan de bar en de boeren aan de tafeltjes. Voor de caféhouder was het om het even wie er kwam, alleen op woensdag liever geen boeren! Waarom? De veemarkt!

Er gaat een verhaal rond dat  er een Renswouwse boer naar de Barneveldse markt ging met paard en wagen. Op de terugweg en met de nodige borrels op zat hij aangeschoten op de bok van de wagen. Het geluk was dat het paard wist hoe hij in Renswouw terug moest komen. Zoals gewoonlijk ging hij niet rechtstreeks naar de boerderij, maar eerst naar café De Zwaan van de familie Vink. Het paard bonkte tegen de achterdeur, de deur werd opengedaan, het paard stapte naar binnen en zakte door de toen nog houten vloer. Beschonken boeren van de veemarkt vond de caféhouder minder want café Vink kreeg vaak de schuld van het vrouwvolk. 

Dieren in het café
Er zijn meer beesten in het café geweest, honden, hangbuikzwijn, aap en een papegaai samen met een vaste klant. Tijdens het 650 jarig bestaan van Renswoude was er een optocht, een aantal mannen kwamen te paard en gekostumeerd als ridder door de voordeur het café in om de achterdeur er weer uit te gaan. Ook toen was er een paard door de vloer gezakt. 

Op een dag vroeg een gast; “Ik heb nog meer volk bij mij, mag dat mee naar binnen?. ”Ja natuurlijk,” zegt de kastelein. Toen kwamen 7 ganzen achter hem aan waggelen die de hele zaak hadden onder gescheten!

Aanwippen
Mannen op doorreis konden de deur niet voorbij zonder een borreltje te kopen bij Vink. De kastelein was zeer verbaasd toen hij een vaste klant voorbij zag fietsen. Even later komt de klant toch binnen. “Waarom reed je eerst voorbij”, vroeg de kastelein? “Nou, zegt de klant, ik had met mezelf afgesproken dat ik voor 2 slokjes het café voorbij zou fietsen. Dat is gelukt en toen dacht ik, laat ik die slokjes maar gelijk effe nemen dan!”

Toen de Dorpsstraat nog een Rijksweg was, stopte van Gent en Loos. De vrachtwagen werd aan de overkant gezet, de grote deur achter werd open gezwaaid en daar kwam een pakje uit. De chauffeur liep naar het café, nam een paar borrels, pakte het zelfde pakje weer mee, gooide het in de vrachtwagen en reed verder.

Politie
Natuurlijk is hier ook wel eens wat voorgevallen, sommige klanten moest je even stevig vasthouden of een schop onder de kont geven. Vroeger was het café open van ‘s morgens tien tot ’s avonds elf uur. Regelmatig stond de vervelende politieagent Fluiter klokslag 11 uur boetes uit te delen. Zijn opvolger, agent van Ooijen was coulanter en liet de gasten via de achterdeur stilletjes vertrekken.

Gasten waren ook wel eens ontevreden, zo was er een klacht van een gast, hij kreeg teveel schuim op zijn bier. De kastelein zei; “Even wachten en het schuim wordt vanzelf bier’. Bij het afrekenen gaf de klant slechts 50 cent voor zijn biertje. “Dat is te weinig”, zei de kastelein. De klant zei: “Even wachten en het wordt vanzelf meer”.  

En zo zijn er sinds 1813 veel anekdotes gemaakt, nu is het aan de nieuwe generatie om mooie herinneringen te maken! 

Links op de foto staat Cornelis Vink en echtgenoot, Everdina Rebergen. Rechts oudste zus Hennie en zus Corrie, Corrie is moeder en grootmoeder van de huidige uitbaters Henk en Duke.

Bronnen:
Cees en Greet Vink
Dorpstraat ons dorp, 375 jaar Renswoudse bewoninggeschiedenis (2009)